Rabbijn Shimon Evers Wajikra / Leviticus 1:1-5:26
De openingszin van deze parasja: “Hij riep tot Mosje en Hij sprak tot hem vanuit de Tent van ontmoeting, zeggende.” Daarna krijgt Mosje de opdracht om te spreken tot het joodse volk en ze te vertellen over de offerdienst in het Misjkan en later in de tempel. Veel commentatoren leggen uit dat Mosje door Hashem geroepen werd om naar de Tent te komen en daar sprak Hashem tot hem. Anderen zeggen dat Mosje al bij de ingang van de tent stond, maar wachtte tot hij binnengeroepen werd. Opmerkelijk is dat velen zeggen dat Mosje de enige was die deze oproep hoorde en ze benadrukken dat dit wonderbaarlijk is. Immers het is Hashem die Mosje roept en over Zijn stem staat geschreven dat die ‘krachtig’ is. Dit keer lag de kracht echter niet in het volume van de stem, maar juist in het bijzondere dat alléén Mosje hoorde dat hij geroepen werd.
Geliefd
Rasji heeft een andere benadering. Hij schrijft dat Hashem hier Mosje roept om aan te geven dat Mosje geliefd is. Rasji trekt een vergelijking naar de engelen die elkaar roepen om Hashem te prijzen. Hij verklaart dat dit elke keer gebeurde, wanneer Hashem Mosje riep om hem een opdracht te geven om door te geven aan het joodse volk.
Dankzij het joodse volk is Mosje geliefd
In het vervolg van zijn commentaar zegt Rasji nog iets zeer opmerkelijks. Deze uiting van geliefdheid naar Mosje was aan het begin van het in gebruik nemen van het Misjkan. Maar deze uiting van geliefdheid heeft maar een beperkte tijd geduurd. Enige maanden na de inwijding van het Misjkan heeft het joodse volk twaalf verspieders gestuurd naar het land Jisraël om het land te verkennen. Tien mannen kwamen terug met een negatief verslag, zij waren tot de conclusie gekomen dat de inwoners van het land te sterk zijn. Hoewel 2 verspieders een positief verslag gaven, heeft het joodse volk toch de moed opgegeven en hebben ze zelfs plannen gemaakt om terug te keren naar Egypte. Het gevolg van dit gebrek aan vertrouwen was dat ze 40 jaar door de woestijn moesten trekken, overeenkomstig de 40 dagen die de verspieders hadden rondgetrokken in het land Jisraël. In die 40 jaar stierven allen die het recht verloren hadden om naar het land te gaan.
Voor Mosje persoonlijk had deze gebeurtenis ook een ingrijpend gevolg. Zijn geliefdheid bij Hashem was gekoppeld aan de geliefdheid van Hashem naar het joodse volk. Dit had een deuk opgelopen door de geschiedenis van de verspieders en hun volgelingen. Pas toen al deze mensen gestorven waren in de woestijn is de relatie tussen Hashem en Mosje weer volledig hersteld en heeft Hij hem weer geroepen.
Eerst contact maken
Andere commentatoren zien in de oproep van Hashem tot Mosje een algemene belangrijke les voor goede communicatie. Eerst moet je contact maken met degene tot wie je wil spreken. Je moet hem/ haar eerst roepen. En nog mooier is het, wanneer er in die oproep geliefdheid in doorklinkt. Pas daarna kan je beginnen met het geven van je boodschap.
Pauzes inbouwen
Hashem heeft aan Mosje vele wetten verteld over alle verschillende soorten offers met al hun details. Tussen al deze wetten door zijn er telkens spaties, soms kleine spaties, soms grote spaties. Ook hier leert Rasji ons een belangrijke les. Indien je wilt dat je boodschap goed overkomt, dan moet je pauzes inbouwen. Indien je alsmaar informatie geeft – zonder gelegenheid om de informatie te absorberen – dan komt er een moment dat de ontvanger niets meer opneemt. Rasji voegt hier zelfs nog iets aan toe; zelfs als de omstandigheden ideaal zijn, de beste leraar Hashem himself én de beste leerling Mosje himself, dan nog is het van belang om pauzes in te lassen! Zoveel temeer, voor ons ‘gewone’ stervelingen die lesgeven aan ‘gewone’ stervelingen!
‘Zeggende’
De zin eindigt met het woord ‘zeggende’. Rasji geeft 2 commentaren voor dit woord. In eerste instantie verklaart hij dat Mosje op een innemende manier met het joodse volk moet communiceren. Het moet op zo’n manier dat hij de harten van het joodse volk weet te veroveren.
In zijn tweede uitleg verklaart Rasji dat Mosje moet terugkoppelen naar Hashem. ‘Laat me weten’, zegt Hashem of ze ook echt begrepen hebben wat de bedoeling is. Twee wijze lessen uit één enkel woord van de Torah. Voor goede communicatie, moet er een goede band zijn tussen leraar en leerling. (De corona periode met de communicatie via Zoom of Teams heeft dit maar al te duidelijk bewezen: dit werkt niet goed). En een tweede belangrijke les is, dat je moet dubbelchecken of de boodschap wel goed is aangekomen.
Al met al een zin met veel wijze lessen voor een goede communicatie.
Reacties zijn uitgeschakeld voor deze post.