Rabbijn Shimon Evers
Twee gebeurtenissen die nauwsamenhangen staan centraal in dezesidra. De wonderbaarlijke doortocht van het Joodse volk door deJam Soef, de Schelfzee, en daaraanaansluitend het lied dat men gezongen heeft, eenmaal veilig aangekomen op de andere oever.
De Tora vertelt dat behalve Mosjé nog een andere leider van het Joodse volk een belangrijke rolheeft gespeeld in het tot stand brengen van het wonder van de splitsingvan de Jam Soef. Dat was Nachsjon, de zoon van Aminadaw. Nogvoor dat de zee daadwerkelijk wasgesplitst, was Nachsjonreeds de zee ingesprongen en was zo ver als mogelijk doorgelopen tot in de JamSoef. Deze overgave en dit doorzettingsvermogen geven de doorslag voor het water om de vrije doortochtvoor het Joodse volk tot stand tebrengen.
Wat bezielde Nachsjon dat hij instaat was om het Joodse volk op deze wijze voor te gaan? Nachsjonwist dat de uittocht uit Egypte een begin was van een nog veel groteren hoger doel. Uiteindelijk moestmen aankomen bij de berg Sinai om daar de Tora te ontvangen, om daar ook in geestelijke zin te worden tot Joods volk. Hoewel een groot deel van het Joodse volk in eerste instantie niets voelde voor de plannen van Nachsjon maar andere mogelijkheden tot redding overwoogen sommigen zelfs terug wilden naarEgype, liet Nachsjon zich niet vande wijs brengen. Hij zette door tot het uiterste om het gestelde doel tebereiken.
Hoe vaak komt het tegenwoordig niet voor dat men zich als het ware door een zee van al dan niet echte problemen voelt weerhouden om tot de Tora te komen. Het verhaal vanNachsjonleert dat er inderdaadaan de kant van de mens een grote inzet wordt verwacht, maar dat uiteindelijk die inzet ook leidt tot hetresultaat dat men die problemenherwint en in staat zal zijn om deTora te bereiken.
NIW, 13 februari 1987
Reacties zijn uitgeschakeld voor deze post.